دوره 10، شماره 2 - ( زمستان 1402 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. amiralijafarnezhad@gmail.com
چکیده: (274 مشاهده)
مقدمه: دانش آموزان برای حمل وسایل ضروری مدرسه ناچار به استفاده از کوله پشتی با مشخصات و اوزان مختلف هستند. اطلاعات در دسترس در خصوص اثرات این کوله پشتی ها بر بیومکانیک راه رفتن بسیار محدود میباشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر استفاده از کوله پشتی با وزنهای مختلف بر متغیرهای کینتیکی و تعادلی کف پای دانش آموزان دختر حین راه رفتن بود.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 20 دانش آموز دختر در دامنه سنی 14 تا 17 به شیوه نمونه گیری دردسترس به عنوان آزمودنی مشارکت داشتند. آزمودنیها کوله پشتی هایی معادل 10، 15 و 20 درصد وزن بدن را طی راه رفتن حمل میکردند. اطلاعات فشار کف پایی افراد با استفاده از سیستم اندازه گیری فشار کف پایی جمع آوری شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر فرضیه های تحقیق مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد مقدار نیرو در ناحیه داخل پاشنه و کف پایی پنجم به طور معناداری در کوله پشتی های10 درصد وزن بدن کمتر از حالت های 15 (0/038=p) و 20 (0/038=p) درصد وزن بدن بود. همچنین میزان چرخش پشت پا در حالت حمله کوله پشتی 20 درصد وزن بدن به طور معناداری از حالت 10 درصد بیشتر بود (0/031 =p).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق به نظر میرسد افزایش وزن کوله پشتی میتواند الگوی توزیع نیرو در پا حین راه رفتن را تغییر دهد و با تغییر در بیومکانیک پا موجب اتخاذ پاسچرهای نامناسب و افزایش ریسک آسیبهای اسکلتی- عضلانی در دانش آموزان شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشی در علوم ورزشی
دریافت: 1401/11/22 | پذیرش: 1402/4/17 | انتشار: 1402/12/5
دریافت: 1401/11/22 | پذیرش: 1402/4/17 | انتشار: 1402/12/5
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |